Hoe communiceer je het beste met je arts tijdens een lang behandeltraject (artikel)
Printen
Uit: Hyponieuws 3 – 2022
Vraag van een lotgenoot:
Tien jaar geleden ben ik geopereerd aan een niet-functionerend hypofyseadenoom. In de tijd dat deze diagnose gesteld is, luisterde de arts aandachtig naar mijn klachten en kreeg ik antwoord op mijn vragen. Nu tien jaar later bestaat de controle vaak alleen nog uit het bespreken van de bloedwaarden. De arts zegt vaak dat deze goed zijn, maar als ik aangeef dat dit niet zo is, lijkt hij niet te luisteren. Wat kan ik hieraan doen?
Reactie
Het verhaal dat je beschrijft horen we vaak. In de diagnose- en eerste behandelfase worden patiënten betrokken bij het behandelplan en krijgen ze keuzes voorgelegd. Maar dit verdwijnt wanneer de acute fase voorbij is en het om de langdurige behandeling met hormonen gaat. De bloedwaarden zijn dan vaak leidend voor de arts.
De verantwoordelijkheid ligt dan bij jou als patiënt zelf. Jij bent de enige die kan aangeven hoe jij je voelt. Vaak zijn marges ruim en functioneert elke patiënt het beste bij zijn eigen optimale waarden. Neem daarom het initiatief. Jij weet dat de waarden goed zijn, maar je voelt je niet goed. Stel voor om de dosering een beetje te verhogen of te verlagen en dit na een afgesproken periode weer te laten controleren. Bij schildkliermedicatie bijvoorbeeld kan een paar microgram meer of minder soms een wereld van verschil maken. Pas overigens nooit op eigen houtje doseringen aan, maar doe dit altijd in samenspraak met de arts. Jullie vormen samen een team en daarin is jouw rol als patiënt van grote waarde; jij moet immers zo goed mogelijk functioneren met de gevolgen van jouw aandoening.