Vraag: Kunnen schildklierwaarden invloed hebben op het hart? (artikel)

Antwoord

Ja, dat kan. Schildklierhormonen – lichaamseigen of in een pilletje (Thyrax, Euthyrox, etc.) – zijn namelijk een van de drijfkrachten achter bijna alle lichaamsfuncties: de motor van alle hormonen. Dat zit zo. De hypofyse maakt het schildklierstimulerend hormoon (TSH), dat op zijn beurt de schildklier het signaal geeft om de hormonen thyroxine (T4) en triiodothyronine (T3) te maken. Ruim 80 procent van de geproduceerde schildklierhormonen is het inactieve hormoon T4, de overige 20 procent is het actieve T3. De lever, nieren en andere weefsels zetten T4 om in T3, het uiteindelijke schildklierhormoon met grote effecten op het lichaam, waaronder het hart- en vaatstelsel (bloeddruk, hartslagfrequentie en pompkracht). Bij een tekort aan schildklierhormoon is er sprake van hypothyreoïdie en vertraagt het lichaam, met als gevolg onder andere de klassieke kenmerken als kouwelijkheid, moeheid en een trage hartslag. Heb je te veel schildklierhormoon? Dan is er sprake van hyperthyreoïdie en gaat alles juist sneller, met als gevolg warmte-intolerantie, rusteloosheid, snelle hartslag, hartkloppingen en andere ritmestoornissen. Maakt je schildklier te veel hormonen aan of is je dosering schildkliermedicatie te hoog? Dan kun je dus inderdaad hartklachten krijgen. Ben je afhankelijk van schildkliermedicatie? Laat dan regelmatig je bloed waarden controleren, zodat de dosering tijdig kan worden aangepast. Een lichaam dat continu in een vertraging of versnelling staat, zal anders gaan protesteren.