Goede ervaringen met partnerbegeleiding (artikel)

Tijdens die gesprekken ging het over mij

Zelf heb ik na de craniofaryngeoomoperatie van mijn vrouw goede evaringen opgedaan met de opvang van partners. Circa 2 maanden na de operatie zei de behandelend neurochirurg tegen mijn vrouw dat niet alleen de patiënt een proces doormaakt, maar ook de partner. ‘Het gaat er niet alleen om dat het met u goed gaat, maar u heeft ook nog een partner.’

Er werd een revalidatietraject gestart, mijn vrouw volgde diverse therapieën in Revalidatiecentrum Groot Klimmendaal in Arnhem. Als ik mijn vrouw wegbracht, twee maal per week gedurende zo’n zeven maanden, werd mij regelmatig gevraagd of men iets voor mij kon betekenen. Ik kreeg afzonderlijke gesprekken met maatschappelijk werk, een psycholoog en andere therapeuten. Tijdens die gesprekken ging het over mij, hoe ik in dit ziektebeeld van mijn vrouw paste en wat het bij mij teweeg bracht. Ook werd mij de nodige schriftelijke informatie aangereikt.

Begrijpen en accepteren

Ook voor een partner verandert er het nodige na de operatie, revalidatie, instellen van de medicatie/hormoonhuishouding enzovoorts. Doordat ik betrokken werd in de revalidatie heb ik veel meer inzicht gekregen in de ziekte van mijn vrouw en de gevolgen ervan. Ook ben ik veel beter gaan begrijpen en accepteren dat er voor een deel andere gedragspatronen bij mijn vrouw zijn gekomen.

Iedereen met een partner met een hypofyseaandoening zou ik sterk willen adviseren er bij de arts erop aan te dringen ook hem of haar in het revalidatieproces mee te nemen. In mijn geval gaven de arts en de neurochirurgisch verpleegkundige al vroeg aan dat er daarvoor mogelijkheden waren, en daar ben ik heel blij om.

Michel Kooiman

Noot van de redactie

De namen van de betrokkenen en plaatsnamen in dit artikel zijn gefingeerd, om de privacy van de geïnterviewden en hun naasten te beschermen. In ons kwartaalblad Hyponieuws heeft het artikel met de originele namen van de betrokkenen gestaan.